Рамазан – он екі айдың сұлтаны, берекелі де кешірімі мол ай. Қасиетті айда адам баласы көбірек жақсылық жасап, ізгі амалдар атқаруға тырысады. Ораза пендені тақуалыққа тәрбиелейді. Рамазан – Алланың мейірімі төгіліп, жұмақтың есігі айқара ашылатын, иманды күшейтуге мүмкіндік берілген берекелі ай. Бұл – Жаратушы Иеміздің ұлы сыйы әрі нығметі. Рамазан – он бір ай бойы кір шалып, тот басуға аз қалған рух пен жүректің қайта тазарып, кемелденуі үшін Алла Тағаланың арнайы бекіткен киелі бағдарламасы.

Рамазан айында ерекше орындалатын амалдың бірі – иғтикафка кіру. Иғтикаф деген сөз бір жерде біраз кідіру, бір нәрсеге берілу, нәпсіні әдеттегі еркінен тыю деген ұғымдарды білдіреді. Ал шариғаттағы мағынасы мынадай: нәпсіні әдеттегі еркінен, дүниенің машақаттарынан тыйып, Аллаға толық берілу және Оған жақындау ниетімен белгілі бір уақыт аралығында мешіттен шықпай, құлшылық ету.

Он екі айдың сұлтаны Рамазан – жақсылықта жарысатын қайырымдылық айы. Бұл айда басқа уақытқа қарағанда анағұрлым көбірек ізгілік пен жақсылық жасауға ұмтылған жөн.

Рамазан – мүмкіндіктер айы. Пайғамбарымыз (оған Алланың салауаты мен сәлемі болсын): «Рамазан айы келгенде жұмақтың есіктері ашылып, тозақтың есіктері жабылды және шайтандар шынжырланады», – дейді. Ханафи мәзһабының фақихы Шихаб әд-Дин әтТурибишти (?-1263) бұл жердегі «ашылуды» былай деп түсіндіреді: «Алла Тағаланың мейірімін жаудыруы және пенделердің амалдары көтерілетін жолдардағы кедергілерді кетіруі. Оны бірде қолдау көрсетумен, бірде жақсы қабыл етумен жүзеге асырады» (Ғауижи, әл-Кафи, 2/552).

Қазақ халқы ағайын-туыспен байланысқа ежелден мән берген. Бұған туысқанға қатысты мақал-мәтел, нақыл сөздердің көптігі мен әрбір жақын адамға туыстық атаулар беруінің өзі жеткілікті дәлел бола алады. Шын мәнінде басқа ұлттарда туматуысқа жалпылама атау берілсе, қазақ халқында әр туыстың атауы мен оған көрсетілетін құрмет, ізеттің де өзіндік орны бар.